
Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության գալով՝ քաղաքական դաշտը, կարծես, փոխեց իր բնույթը։ Այն, ինչ երբեմն եղել էր պետական մտածողությամբ ու պատասխանատվությամբ հագեցած հարթակ, աստիճանաբար վերածվեց ինքնահաստատման, ցինիզմի ու անլրջության տարածության։ Այդ ընթացքի մեջ փլուզվեցին նաև երկար ժամանակ հասարակության աչքին «անվիճելի» թվացող միֆեր ու կերպարներ։
Նրանց թվում է նաև Արթուր Ասատրյանը՝ առավել հայտնի «Դոն Պիպո» մականվամբ։ Այսօր նա հանդես է գալիս որպես կարծիք հնչեցնող, հանրային դեմք՝ միաժամանակ փորձելով պահպանել տարիների ընթացքում ձևավորած «ազդեցիկ գործչի» իմիջը։ Սակայն օրերս նա եթերում արեց մի հայտարարություն, որը ոչ միայն ցնցող էր իր բովանդակությամբ, այլ նաև բացահայտեց մտածողության խոր շեղում։
Ասատրյանը բառացիորեն ասաց, որ եթե տեսնի Արթուր Վանեցյանին, «կխորխի նրա վրա»։ Ճիշտ եք կարդում։ Մարդ, ով պարծենում է միջազգային կապերով, ապրել է Մոսկվայում ու Իտալիայում, հանդիպել է Հռոմի Պապին, եթերում օգտագործում է բառապաշար, որը շռայլում են փողոցում կամ, լավագույն դեպքում, ֆուտբոլային հարթակում։
Հարց է առաջանում՝ ի՞նչ կմտածեն Ասատրյանի իտալացի կամ ռուս գործընկերները՝ իմանալով, որ նրա «քննադատության» ձևը նման մակարդակի է։ Հնարավո՞ր է՝ նրանք պարզապես չցանկանան առնչություն ունենալ նման վարքագծով ներկայացվող մեկի հետ։ Մեզ համար՝ որպես հասարակություն, այս դեպքը լուրջ մտահոգության տեղիք է տալիս։
Արթուր Վանեցյանը քննադատությունից զերծ չէ, ու քննադատությունը ոչ միայն արդարացված է, այլև անհրաժեշտ։ Բայց քննադատությունն ու ինքնահաստատման մոլուցքը շատ տարբեր բաներ են։ Այն, ինչ հնչեցրեց Ասատրյանը, ոչ թե կարծիք էր կամ քաղաքական գնահատական, այլ հասարակության դիմաց մի պարզ արտացոլում՝ ինչն է թույլատրված, երբ «քաղաքականության» սահմանները խեղաթյուրված են։
Եթե մարդն ունի խնդիր քաղաքական դաշտում, դրա լուծման լեզուն քաղաքականությունն է՝ գաղափար, փաստարկ, բանավեճ։ Իսկ եթե խնդիրն անձնական է, այն պետք է լուծել այլ ձևով՝ ոչ հրապարակային ագրեսիայով։
Մեր իրականությունը ցավալիորեն լցվել է ոչ թե բովանդակային խոսույթով, այլ խոսքի սրությամբ։ Բայց երբ այդ սրությունը վերածվում է բառացիորեն թքի մակարդակի՝ դադարում ենք լինել քաղաքական հասարակություն և սկսում սահել քաղաքակրթության եզրին։