
Հունիսի 24-25-ը Հաագայում կայանալիք ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովում դաշինքը կքննարկի Ուկրաինայի պաշտպանական ներդրումները ներառելու հարցը ծախսերի նոր նպատակակետում, որը, ինչպես սպասվում է, կընդունվի հենց գագաթնաժողովում, հաղորդում է Bloomberg-ը։
Հյուսիսատլանտյան դաշինքը նաև կառաջարկի աշխատել պաշտպանական առևտրի խոչընդոտները վերացնելու ուղղությամբ, ըստ գագաթնաժողովի հռչակագրի նախնական նախագծի։ Նախագիծը, հավանաբար, կփոխվի մինչև Հաագայում կայանալիք հանդիպման ժամանակ վերջնական տարբերակի համաձայնեցումը։
Bloomberg-ի տվյալներով՝ մեկ էջանոց հռչակագիրը նվիրված է բացառապես պաշտպանական ծախսերին, ինչը կտրուկ հակադրություն է անցյալ տարվա հայտարարությանը, որը պարունակում էր ավելի քան 5000 բառ և խոստանում էր Ուկրաինային երկարաժամկետ անվտանգության օգնություն։
Գործակալության աղբյուրները հայտնել են, որ հայտարարության և գագաթնաժողովի կարճ լինելը, որը կներառի ընթրիք Նիդեռլանդների թագավորի հետ և մեկ աշխատանքային նիստ պաշտպանական ծախսերի վերաբերյալ, նպատակ ունի սահմանափակել ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի և նրա դաշնակիցների միջև հրապարակային վեճի հավանականությունը։
ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Մարկ Ռուտտեն գագաթնաժողովի նպատակն է ապահովել Թրամփի հաղթանակը՝ դաշինքի անդամների միջև համաձայնագրի տեսքով՝ պաշտպանության վրա ՀՆԱ-ի առնվազն 5 տոկոսը ծախսելու վերաբերյալ։
Դաշինքի անդամները նաև կձգտեն պահպանել ԱՄՆ-ի լիարժեք մասնակցությունը ՆԱՏՕ-ին։
Դաշինքի անդամները պարտավորվել են մինչև 2032 թվականը տնտեսական ՀՆԱ-ի առնվազն 3.5 տոկոսը ծախսել հիմնական պաշտպանության վրա, գումարած լրացուցիչ 1.5 տոկոս՝ ենթակառուցվածքների պաշտպանության, ցանցային պաշտպանության և քաղաքացիական պատրաստվածության վրա՝ համապատասխան Միացյալ Նահանգների կողմից պահանջվող 5 տոկոսի շեմին։
Bloomberg-ը նշում է, որ հայտարարությունը չի ներառում Ուկրաինայի ՆԱՏՕ-ին միանալու հեռանկարը, որը աչքի է ընկել նախորդ գագաթնաժողովներում։ Կիևին անցյալ տարի տրված 40 միլիարդ դոլարի խոստումը նույնպես չի վերանայվել։
Նախագիծը վերահաստատում է դաշնակիցների հանձնառությունը կոլեկտիվ պաշտպանությանը, որ մեկ անդամի վրա հարձակումը համարվում է բոլորի վրա հարձակում, և որ դաշնակիցները կձեռնարկեն համապատասխան գործողություններ։
Հայտարարության մեջ նաև ասվում է, որ Ռուսաստանը կճանաչվի որպես «սպառնալիք» Եվրաատլանտյան անվտանգության համար, ինչը անդամների մեծ մասը կոչ է արել, բայց չի ընդունվել որպես ինքնըստինքյան։ Սակայն այն չի ճանաչվի որպես ագրեսոր Ուկրաինայում։ Չկա որևէ հիշատակում Չինաստանի մասին, որը նախկինում նկարագրվում էր որպես Ռուսաստանի կողմից Ուկրաինա ներխուժմանը նպաստող «որոշիչ գործոն»։