Այստեղ (Ռուսաստանում - խմբ.) քաղաքական գործիչները բղավում էին. «Ո՞ւր պետք է փախչի Վրաստանը»: Պետք չի շատախոսել, Վրաստանը գնում է ՆԱՏՕ ու Եվրամիություն: Ինչ վերաբերում է Ադրբեջանին. Ադրբեջանը երկրորդ (թուրքական) պետությունն է, երկու պետություն՝ մեկ ազգ։ Ինչու՞ մենք չենք հասկանում, որ սա ՆԱՏՕ-ն է: Ո՞վ է Թուրքիան. ՆԱՏՕ-ի շունը: Այս մասին նոյեմբերի 29-ին «Ռուսաստան-Հայաստան» երկրորդ հասարակական ֆորումի ժամանակ ասել է Հայաստանի զինված ուժերի գլխավոր շտաբի նախկին պետ, գեներալ-լեյտենանտ Նորատ Տեր-Գրիգորյանցը։
«Ձեր համաձայնությամբ, ձեր օգնությամբ Թուրքիան հայտնվեց Ռուսաստանի փորի տակ՝ կովկասյան ուղղությամբ։
Իսկ ի՞նչ կասեք Կովկասի մասին։ Կովկասը սարսափելի տարածաշրջան է, կան հարյուրավոր տարբեր կրոններ, դավանանքներ և լեզուներ:
Միաժամանակ Հայաստանն իր ողջ կյանքում եղել է ռուս ժողովրդի հետ։ Կռվել է 600.000 հայ (Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ – խմբ.)։ Ո՞ւմ համար, Խորհրդային Միության համար՝ Ռուսաստանի համար։
Ինչո՞ւ եք դուք ելույթներ ունենում ու պայմաններ ստեղծում, որ թշնամին սկսի ռազմական գործողություններ։ Օրինակ, Հայաստանի ղեկավարն ասում է. «Ղարաբաղցիներն ինձ ձայն չեն տվել»։ Հետո ասում է. «Մենք չենք ճանաչում Ղարաբաղը»։ Թշնամին ուշադիր լսում է և մտածում. «Այո, դա նշանակում է, որ Հայաստանը չի օգնի Ղարաբաղին, և մենք կարող ենք հեշտությամբ հարձակվել Ղարաբաղի վրա»:
Եվ հետո հանկարծ Ռուսաստանը փոխանցում է ամենամեծ զենքն ու զինամթերքը, հատկապես հզոր հրթիռները Բելառուսից, և Ադրբեջանի զինված ուժերը ապահովվում են զինված պայքարի միջոցներով։ Իսկ Բաքուն մտածում է. «Եթե ես գնամ Ղարաբաղ, Ռուսաստանն ու Բելառուսը Հայաստանին չեն օգնի»։ Այսինքն՝ պայմաններ ստեղծվեցին պատերազմի բռնկման համար, եւ նրանք հարձակվեցին։
Այնտեղ (Լեռնային Ղարաբաղում - խմբ.) Թուրքիայի և Ադրբեջանի զինված ուժերը, պակիստանյան խմբավորումը, Իսրայելը, Թուրքիայի կողմից տեղակայված 3500 ԴԱԻՇ իսլամիստները հարձակվել են փոքր Ղարաբաղի վրա, որը ճանաչված չէ, սակայն ՄԱԿ-ի հոդվածի համաձայն ուներ ինքնորոշման իրավունք։ Միևնույն ժամանակ, Արևմուտքը և մնացած բոլորը սատարում են Ադրբեջանին։
Փաշինյանը Պրահայում հայտարարեց, որ ճանաչում է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը Ղարաբաղի տարածքի հետ մեկտեղ։ Ի՞նչ իրավունք ունես, պարոն Փաշինյան, դա ասելու։ Դու ո՞վ ես Ղարաբաղի համար։
Դու չճանաչեցիր նրան, անտեսում ես, և հանկարծ ինչ-որ բան ես ասում: Ի՞նչ իրավունք ունես։ Իսկ ՌԴ արտաքին գործերի նախարարությունը նույնպես կրկնում է. «Բայց նա ասաց...»։ Այս նողկալի քաղաքական սխալները հանգեցնում են նրան, որ ժողովուրդները սկսում են ապստամբել:
Ղարաբաղում ռուս խաղաղապահների տեղակայումից հետո բոլորը կարծում էին, որ այնտեղ կարգուկանոն է լինելու։ Եվ հետո հանկարծ ադրբեջանական կողմը գրավում է Լաչինը և ստեղծում Լենինգրադի շրջափակումը։ Ո՞ւր է նայում խաղաղապահների բրիգադը:
Ժողովուրդների նկատմամբ այս անպետք ու անհարգալից գործողությունները բերում են պատերազմների»,- նշեց Տեր-Գրիգորյանցը։