Մի օր իմ գործընկերը եղբայրական երկրից ինձ ասաց. «Դե ես ձեզ համար օտար եմ, դուք ինձ չեք ընդունի»։ Ես պատասխանեցի այն ինչ պարտավոր էի. «Դատելու ենք ոչ թե կենսագրությամբ, այլ քայլերով»։ Հետո նա պարտվեց պատերազմում, բայց տարօրինակ կերպով մնաց իր տեղում։ Հետո նա որոշեց իր անտաղանդ պարտության պատասխանատվությունը դնել Ռուսաստանի վրա։ Հետո նա հրաժարվեց իր երկրի մի մասի տարածքից։ Հետո նա որոշեց խաղեր տալ ՆԱՏՕ-ի հետ, իսկ նրա կինը ցուցադրաբար գնաց մեր թշնամիների մոտ թխվածքաբլիթներով։
Գուշակեք, թե ինչ բախտ է նրան սպասում։
