Ամերիկաբնակ քաղաքագետ Ռոբերտ Մարկարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․
«նիկոլն ու ալիևը պայմանավորված նոր պատերազմի կամ միակողմանի զիջումներով ադրբեջանի պահանջները կատարելու նոր ներկայացում են բեմադրում:
ալիևը դեկտեմբերի 18-ին հավակնեց, որ խաղաղության համաձայնագրի երկու չհամաձայնեցված կետ է մնացել: Միմյանց հանդեպ միջազգային հայցերից հրաժարվելը և երկու երկրի սահմանին այլ երկրների ներկայացուցիչների չտեղակայելը:
Բայց չէ, որ ալիևը միշտ ու շարունակ երեք այլ պահանջներ էլ է ունեցել խաղաղության պայմանագրի ստորագրման համար: Այսպես կոչված «Զանգեզուրի միջանցք»-ը, Հայաստանի Սահմանադրության փոփոխությունը և այսպես կոչված «արևմտյան ադրբեջանի» բնակիչների վերադարձը:
Ի՞նչ եղավ այդ պահանջների ճակատագիրը: ալիևը հրաժարվել էր իր այդ երեք պահանջներից: Իհարկե ոչ: Բայց ինչո՞ւ դրանք ներառված չէին ալիևի դեկտեմբերի 18-ի հայտարարության մեջ որպես չլուծված հարցեր:
Այս հարցն ունի միայն մեկ պատասխան:
նիկոլն ու ալիևն արդեն պայմանավորվել են այդ երեք հարցերում: Մնում է միայն դրանց իրագործումը:
Իսկ ալիևի երեկվա հայտարարություններով կարծես թե այդ պայմանավորվածությունների մեկնարկը տրվեց:
Հասկացողաց շատ բարի»:
